Hoe word je onzichtbaar in het OV?

Een aantal van ons reist sinds kort met de trein. Dat is ons eerder overkomen. Een jaar of 8 geleden. Toen was het nog omdat we geen auto konden betalen. Nu zijn er andere redenen. Langzaam wennen we weer aan het half uurtje treinen en de veel te hete koffie (wáárom is die koffie eigenlijk zo heet? Je wilt die koffie al in Utrecht, maar pas rond Station Amstel kun je het een beetje drinken). We wennen aan de drukte, we voelen onze persoonlijke luchtbel kleiner en kleiner worden. We weten inmiddels echt wel dat we niet altijd kunnen zitten. En het is ok. Echt waar.

Maar als je eenmaal het krant/boek lezen-ipod luisteren-koffie kopje vasthouden-ding hebt omarmt en je niet meer zonder wilt, dan beginnen de problemen van het OV eigenlijk pas echt. Je komt namelijk op het station mensen tegen die je kent. In de auto toeterde je nog weleens naar elkaar (en stuurde je daarna een onzin-sms: hé, ik zag je nog rijden!). Maar op het station is het anders. Door de drukte zie je elkaar pas op het laatste moment en dan kan je geen kant meer op. Net doen of je elkaar niet ziet is een optie (en dan toch een smsje sturen met: hé ik zag je net lopen). Wegrennen is ook een mogelijkheid, maar ook dat is lastig, met die hete koffie. Meestal zit je aan elkaar vast, moet bij beide de ipod af, de krant opgevouwen en begin je aan een gesprek.. over hete koffie bijvoorbeeld.

Daarom pleiten wij voor een even afdoendend als sympathiek systeem dat we kennen van MSN en andere instant messengers. Het systeem dat zegt: ik ben er, ik ben niet beschikbaar, ik ben er niet, ik ben onzichtbaar, niet storen, etc.



Het Zesde Vlak gaat er druk mee aan de slag. Een eerste proef met een boerenzakdoek in de kontzak liep helemaal uit de hand. U hoort nog van ons.