2 februari 2010

Perfect Cave (door Hielke Mous, @gummihm)

Hielke Mous, van Ska3 (de band die K3 liedjes 'op z'n ska's' brengen en met maar 1 letter verschil van Kusjesdag een volwassen kneiter maken) maakte Perfect Cave. En daar zijn we blij mee. Ook dat Where The Wild Roses Grow er gewoon op staat/mocht (vanwege het hit gehalte wisten we niet zeker of het wel bon ton was, Cave-technisch, maar nu Hielke doorkomt weten we het zeker).

HIER voor Mac én PC.



Dit schrijft Hielke over zijn Perfect Cave:

Al meer dan 30 jaar levert Nick Cave omringt door diverse muzikanten een constante stroom van hoogstaande platen. Hij zal niet de geschiedenis ingaan als de grootste vernieuwer maar voor iemand die houdt van de thema’s sex, religie, liefde en moord & doodslag valt er veel te genieten. Ga er goed voor zitten en treed binnen in de wondere wereld van Nick Cave & The Bad Seeds



Enkele nummers uitgelicht.

From Her to Eternity:
Het eerste nummer van de debuutplaat. Vanaf de eerste maten is de toon gezet: Heel vrolijk ga je hier niet van worden. Eenzaamheid, gekte, tranen en het grote waarom zijn de thema’s. De angstaanjagende gitaar en piano maken het perfect af.

Get ready for love:
Als door de duivel, band & gospelkoor op de hielen gezeten bezingt Cave zijn favoriete thema’s: God & liefde. Hard afspelen!

Red Right Hand:
Uitgebracht als single in 1984 met als titel een zinsnede uit het gedicht Paradise Lost. Het is in diverse films en series gebruikt waaronder X-Files en Scream. De sfeer is typisch Cave (wat dat ook mag zijn).

The Curse of Milhaven:
En alweer een favoriet thema van meneer Cave: moord & doodslag.

Where Do We Go Now But Nowhere:
Iemand die een beter nummer kent waarin duidelijker wordt verwoord dat liefde & verdriet heel dicht bij elkaar kunnen liggen, mag het zeggen!

I’m so lonesome I could cry:
Johnny Cash was altijd al één van de grote helden van Nick Cave en samen een nummer opnemen zijn grote wens. Nog net op tijd is deze wens uitgekomen via deze Hank Williams klassieker. Geen briljante versie maar al met al een waardige afsluiter.

Geen opmerkingen: