Perfect Tegenstanders: Uruguay (door de Koning van Oranje)

De Koning Van Oranje aan het woord:

Wanneer ik aan Uruguay denk, dan denk ik aan De Hand. De Hand die ervoor zorgt dat u nu niet kan luisteren naar een 'Perfect Tegenstander: Ghana'. De hand van Luis Suarez blokkeerde een terechte halvefinaleplaats voor de Ghanezen. Hoe dan ook, Uruguay is nu. de tegenstander van Oranje. Kennis is macht en daarom dienen we deze tegenstander uitvoerig te bestuderen.

Voetbal is retebelangrijk in Uruguay. Hoe kan ook anders in een land dat zelfs op de landkaart de vorm heeft van een bal? De gloriejaren van Uruguay zijn alleen gekleurd in zwart-wit, want: Olympisch kampioen in 1924 en 1928, de eerste wereldkampioen (1930) en dat nog eens glorieus overgedaan in 1950. In 1970 reikte 'La Celeste' ook nog een keer tot de halve finale. Daarna was het jarenlang niks. Tot nu dus.
Er zijn opvallende paralellen te trekken met de muziek. In de jaren twintig en dertig speelde Uruguay een toonaangevende rol in de popmuziek. Tango is de harteklop van het land. Iedereen associeert tango met Argentinië, maar ook aan de Uruguyaanse kant van de Rio del Plata lustten ze er wel pap van. Zo is het bekendste tangonummer ooit gecomponeerd door een Uruguyaan. Luister maar.

Uruguay claimt ook Carlos Gardel, de bekendste tangozanger aller tijden, als één van hen, maar dat doen Argentinië en zelfs Frankrijk ook. Even goed, als we het over muziek uit Uruguay hebben dan kunnen we deze Gardel dus niet negeren.

Eind jaren zestig beleefden voetbal en muziek in Uruguay weer nieuwe hoogtepunten. De topclubs van het land, Nacional en Peñarol, wonnen de wereldbeker, Uruguay voetbalde zich bij laatste vier tijdens het WK van 1970 en rockbandjes uit het kleine Uruguay waren razend populair op de rest van het continent. De bekendste groep was Los Shakers.

Gedurende de jaren zeventig en tachtig lukte het niet die successen een vervolg te geven en de militaire dictatuur (1973-84) hielp vast ook niet mee. Maar tijdens dit WK is het lek boven. Als vanouds staat het verdedigend goed en drijft het team op de brille van twee rappe, internationaal vermaarde, aanvallers. Zoals Diego Forlan met kop en schouders boven zijn teammaten uitsteekt, zo is er één Uruguyaanse muzikant die internationaal aan de weg timmert. Zo won Jorge Drexler een Oscar voor het lied dat hij schreef voor de soundtrack van The Motorcycle Diaries. Als er een Uruguayaan is die je moet horen, dan is hij het wel.

Luisteren naar de slaapkamerstem van Jorge Drexler is fijn, maar laten we hopen dat zijn elf landgenoten die dinsdagavond in het veld staan alle reden hebben om hun mond te houden.