Ken je plek

We delen de wereld graag op in overzichtelijke hokjes. En de makkelijkste manier om dat te doen is op de 'er zijn twee soorten mensen'-manier. Bijvoorbeeld: je hebt mensen die kinderen hebben en je hebt mensen die ze niet hebben. Die wetenschap voorkomt moeilijke gesprekken met wederzijds onbegrip.

In het OV gaat deze twee soorten mensen-regel ook op: mensen die in de ochtendspits de plek op het perron weten - die staan precies ter hoogte van de deuren als de trein tot stilstand komt - en je hebt mensen die dat niet weten. Als je 'het' hebt, scheelt dat een zitplaats. Als je het niet hebt zit je op de overloop (de 3e klas). 'Het' is een gevoel. De trein komt binnen en razendsnel scannen we - dit is nano seconde werk - z'n lengte, z'n snelheid en het aantal passagiers, we verrekenen we het tijdstip en we weten dan precies waar we moet staan. De trein stopt, de deuren gaan open, korte knik naar 'soortgenoten', de passagiers komen naar buiten en wij lopen naar binnen. Sommigen van ons weten dan ook nog zonder kijken of je boven of beneden moet gaan zitten... Wij gokken daarbij dan weer altijd verkeerd.



Zij weten natuurlijk ook altijd waar de trein stopt.