Perfect Jon Brion (door Ruud Houweling)

"I picked the hardest art form with the least amount of respect. The economy of language you need to get emotion across is so hard. You have to find rhymed verse, then match it with a melody. And then it's dismissed just as 'a pop song.' It is so sad."

Jon Brion / NY Times August 17, 2003

HIER vind je Perfect Jon Brion voor Mac
HIER voor PC



Jon Brion. Voor veel mensen een onbekende naam. Voor sommige muzikanten een ware held. In Amerika geniet Brion een zekere cultstatus. Ik ontdekte hem in 1993 als producer in het boekje van de solodebuut cd van Aimee Mann, 'Whatever'. In dat jaar speelde hij ook gitaar op Spilt Milk van superband Jellyfish. In 1996 zag ik hem live in Paradiso, in de band van Fiona Apple, die toen pas 16 of 17 jaar was en een promo rondje maakte rond de wereld met haar door hem geproduceerde eerste plaat Tidal. Hij speelde die avond gitaar en allerlei toetsinstrumenten met super smaakvolle geluiden. Dat maakte diepe indruk.

Ik ben hem blijven volgen. Er was de link met de magistrale film Magnolia. Zijn productiewerk voor Elliott Smith, Rufus Wainwright en Brad Mehldau. Onlangs werkte hij nog met Keane. Vaak versterkt zijn productie-aanpak de muzikale identiteit van de artiest. Op de platen van Aimee Mann en Elliott Smith hoor je onmiskenbaar de link met het solowerk van Jon Brion. Ook als filmcomponist is Brion actief. Voor de soundtrack van Eternal Sunshine Of the Spotless Mind kreeg hij een Grammy nominatie.

Hij maakte tot nog toe één soloplaat (Meaningless) waar hij zelf op zingt. Die plaat bracht hij uit in eigen beheer. Het label waar hij het album aanvankelijk voor maakte wilde de plaat niet hebben. Er gaan geruchten dat hij momenteel aan een tweede soloplaat werkt in Abbey Road.

Wat het is dat me raakt is de licht melancholische mix van vleugjes Beatles, Byrds, Beach Boys en Burt Bacharach in prachtig gearrangeerde liedjes of stukjes filmmuziek. Hij heeft met klassieke popinvloeden een herkenbare eigen stijl gecreëerd. Vaak met sixties instrumenten als Chamberlin, Mellotron, 12-snarige electrische gitaren en geprepareerde piano's. Het klinkt altijd warm en speels, nooit pompeus of bedacht.

Brion speelt in club Largo in Los Angeles op vrijdagen regelmatig sessies. Zowel solo als met een keur aan vaak bijzondere artiesten. Zo was Elliott Smith een tijdlang vaste gast. Over Largo is een film gemaakt die momenteel op wat festivals is te zien. Hopelijk snel op DVD. Hieronder een stukje trailer hiervan. De plaat die hij met Brad Mehldau (Jim Keltner op drums!) maakte heet trouwens ook Largo.



Een Perfect-best of maken van zijn producerswerk is een beetje te wazig. Ik heb een compilatie gemaakt van het (obscure) eigen werk waarop hij zelf zingt —ook in de soundtracks zingt hij soms— met hier en daar een stukje filmmuziek. Voor de mensen die hem nog niet kennen is dit hopelijk een leuke kennismaking met deze bijzondere man. - Ruud Houweling songschrijver/zanger/gitarist van Cloudmachine.