Gisteravond waren wij uitgenodigd op de Millionair Fair. En op zo'n beurs rondlopen maakte een mengelmoes van emoties bij ons los: fascinatie, afgunst, ongeloof, jaloezie en medelijden - om er maar eens een paar te noemen.
Vlnr: rijke mensen en mensen die rijke mensen kennen.
Emile Ratelband bleek zichzelf opnieuw te hebben uitgevonden en is nu bezig met eugenetica. Hij gaf ter plekke een clinic voor een handjevol toehoorders: heeft iemand grote oren, dan is ie onbetrouwbaar. Heeft ie een hoekige kaaklijn dan is ie 'geestelijk bezig met gevoelens'. Toen maakte de emotie 'hoofdschuddend weglopen' zich van ons meester.
We hebben staan staren, zwijgend, met open mond bij de nieuwste Riva. We spraken Yves Gijrath's vader - een grote held, die ons uitlegde dat als het KNMI een buitentemperatuurstijging voorspelt van 1 graad, dat dan de drankindustrie 1% meer omzet maakt. Dus dat als we Erwin Krol omkopen, etc. Maar we zagen ook Regilio Tuur - die daar net zoveel te zoeken heeft als wij natuurlijk, Judith Osborn - die haar garnalenkroketjes niet op eet - en veel mensen die er niet uitzagen alsof ze veel geld hebben. Maar dan hoor je weer dat dat dan juist de allerrijksten zijn. Verwarrend en boeiend tegelijk, zo'n beurs.
We zagen zoveel (natuurlijk was er ook een Nikon Campho stand) dat we in eerste instantie helemaal niet opkeken van de APB. De Anal Portable Bleacher van het bedrijf Palm Bleach, een van de rijzende sterren aan het Beauty firmament. De ABP past in elke damestas, en manbag natuurlijk! Bleachen kan nu dus echt overal. Plezier ermee.
Is dit dan uiteindelijk dé kerstkadotip?
1 opmerking:
We hebben je artikel gelinks onder het fantastische anusbleekverhaal. Kuch :-)
Een reactie posten